Klasy i oznakowanie ADR, ADN i RID w transporcie międzynarodowym

09 lipca 2019
4.6/5 - (43 votes)
Klasy i oznakowanie ADR, ADN i RID w transporcie międzynarodowym

W poprzednim artykule, dotyczącym transportu materiałów niebezpiecznych, skupiliśmy się na najważniejszych informacjach dotyczących przewozu owych materiałów. Dzisiaj z kolei zajmiemy się oznakowaniem oraz klasyfikacją w przewozie drogowym (ADR), śródlądowym (ADN) oraz kolejowym (RID). Ma to bardzo duże znaczenie w kwestii importu towarów z Chin do Polski, dlatego nie wolno przeoczyć tego tematu. Zapraszamy do lektury!

Oznakowanie ADR – lista towarów niebezpiecznych

By zapewnić bezpieczny i w pełni legalny import towarów z Chin, w szczególności tych niebezpiecznych, konieczna jest znajomość ich oznaczeń oraz klasyfikacji. Jeśli chodzi o transport lądowy, który jest oznaczany jako ADR, jest to najpopularniejszy model przewozu materiałów niebezpiecznych. Wszelkie normy i przepisy dotyczące drogowego przemieszczania towarów określa Umowa Europejska ADR (The European Agreement concerning the International Carriage of Dangerous Goods by Road). Obowiązuje w Europie, ale nie tylko. Podczas importu towarów z Chin do Polski bardzo ważne są także akty prawa lokalnego, czyli ustawa o przewozie towarów niebezpiecznych, jak również ustawa o broni i amunicji.

Warto także pamiętać, że opakowania, w których przewożone są towary niebezpieczne muszą być prawidłowo oznakowane. Na pomarańczowej tabliczce zawsze znajduje się numer rozpoznawczy zagrożenia, który ma dwie lub trzy cyfry poprzedzone odpowiednią literą oraz czterocyfrowy numer UN. Z kolei nalepki ADR mają kształt kwadratu obróconego o 45 stopni. Powinny znajdować się w dobrze widocznym miejscu.

Tablica ADR i RID
Tablica ADR – przykład

Poniżej przedstawiamy podział produkowanych materiałów niebezpiecznych na 13 klas zagrożeń, zawierający klasyfikację materiałów w poszczególnych klasach:

Nalepki ostrzegawcze ADR
Nalepki ostrzegawcze ADR

1. Materiały i przedmioty wybuchowe

Dzielą się na materiały wybuchowe (stałe, ciekłe lub mieszaniny materiałów) – w wyniku reakcji chemicznej mogą wydzielać gazy, które powodują zanieczyszczenie środowiska. Druga kategoria to materiały pirotechniczne (lub mieszaniny materiałów) – stworzone są do wytwarzania efektów świetlnych, dźwiękowych, cieplnych, gazu, dymu lub połączenia tych efektów w wyniku reakcji chemicznej.

  • Materiały i przedmioty, stwarzające zagrożenie pożarem i małe zagrożenie wybuchem lub rozrzutem albo oba te zagrożenia, ale które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym.
  • Materiały i przedmioty, stwarzające tylko małe zagrożenie wybuchem w przypadku ich zapalenia lub zainicjowania podczas przewozu. Skutki ograniczają się w znacznym stopniu do sztuki przesyłki i nie prowadzą do rozrzutu odłamków o znacznych rozmiarach lub zasięgu. Pożar zewnętrzny nie powinien wywoływać natychmiastowego wybuchu całej zawartości sztuki przesyłki.
  • Materiały i przedmioty, stwarzające zagrożenie pożarem i małe zagrożenie wybuchem lub rozrzutem albo oba te zagrożenia, ale które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym.
  • Materiały i przedmioty, stwarzające tylko małe zagrożenie wybuchem w przypadku ich zapalenia lub zainicjowania podczas przewozu. Skutki ograniczają się w znacznym stopniu do sztuki przesyłki i nie prowadzą do rozrzutu odłamków o znacznych rozmiarach lub zasięgu. Pożar zewnętrzny nie powinien wywoływać natychmiastowego wybuchu całej zawartości sztuki przesyłki.
  • Materiały bardzo mało wrażliwe stwarzające zagrożenie wybuchem masowym, które są na tyle niewrażliwe, że istnieje małe prawdopodobieństwo ich zainicjowania lub przejścia od palenia do detonacji w normalnych warunkach przewozu. Minimalnym wymogiem dla tych materiałów jest, aby nie wybuchały podczas próby na zewnętrzne oddziaływanie ognia.
  • Przedmioty skrajnie niewrażliwe, które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym. Przedmioty te zawierają tylko skrajnie niewrażliwe materiały i przedstawiają znikome prawdopodobieństwo przypadkowej inicjacji lub rozprzestrzenienia się.

2. Materiały w stanie Gazowym

Ta kategoria obejmuje czyste gazy, mieszaniny gazów, mieszaniny jednego lub więcej gazów z jednym lub kilkoma innymi materiałami i przedmiotami, zawierającymi takie materiały. Dzielą się one na materiały duszące (A), utleniające (O), palne (F), trujące (T), trujące, palne (TF), trujące, żrące (TC), trujące, utleniające (TO), trujące, palne, żrące (TFC) oraz trujące, utleniające, żrące (TOC).

  • 2.1 Gazy palne – odpowiadające grupom oznaczonym literą F
  • 2.2 Gazy niepalne, nietrujące – odpowiadające grupom oznaczonym literami A lub O
  • 2.3 Gazy trujące – odpowiadające grupom oznaczonym literą T, tzn. T, TF, TC,TO, TFC i TOC

3. Materiały ciekłe zapalne

  • Substancje ciekłe – w temperaturze 50°C mają prężność par nie większą niż 300 kPa i nie są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa oraz mają temperaturę zapłonu nie wyższą niż 61°C.
  • Materiały ciekłe oraz stopione materiały stałe o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C – przewożone lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu.
  • Materiały wybuchowe ciekłe odczulone – materiały wybuchowe, które są rozpuszczone albo zawieszone w wodzie lub innych materiałach ciekłych w celu utworzenia homogenicznej ciekłej mieszaniny o zredukowanych właściwościach wybuchowych.

4.1 Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne oraz materiały wybuchowe stałe odczulone

  • Substancje ciekłe – w temperaturze 50°C mają prężność par nie większą niż 300 kPa i nie są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa oraz mają temperaturę zapłonu nie wyższą niż 61°C.
  • Materiały ciekłe oraz stopione materiały stałe o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C, które są przewożone lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu.
  • Środki wybuchowe ciekłe odczulone – materiały wybuchowe, które są rozpuszczone lub zawieszone w wodzie albo innych materiałach ciekłych w celu utworzenia homogenicznej ciekłej mieszaniny o zredukowanych właściwościach wybuchowych.

4.2 Materiały samozapalne

  • Materiały piroforyczne, wraz z mieszaninami i roztworami (ciekłymi lub stałymi) – w zetknięciu z powietrzem, nawet w małych ilościach, zapalają się w ciągu 5 minut.
  • Substancje i przedmioty samonagrzewające się, wraz z mieszaninami i roztworami, które w zetknięciu z powietrzem, bez dostarczenia energii z zewnątrz, są podatne na samonagrzewanie.
  • Materiały te mogą ulegać zapaleniu tylko w dużych ilościach (wiele kilogramów) i po upływie długiego czasu (godzin lub dni).

4.3 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne

Materiały, które reagując z wodą wydzielają gazy palne mogące tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe, oraz przedmioty zawierające takie materiały.

5.1 Materiały utleniające

Ta grupa obejmuje materiały, które mogą wskutek wydzielania tlenu powodować zapalenie lub podtrzymywanie palenia innego materiału.

5.2 Nadtlenki organiczne

Ta grupa obejmuje nadtlenki organiczne i formulacje nadtlenków organicznych.

  • P1 – nadtlenki organiczne bez temperatury kontrolowanej
  • P2 – nadtlenki organiczne z temperaturą kontrolowaną

Nadtlenki organiczne podatne są na rozkład egzotermiczny w normalnej lub podwyższonej temperaturze. Rozkład może być inicjowany przez: ciepło, kontakt z zanieczyszczeniami (np. kwasami, związkami metali ciężkich, aminami), tarcie lub uderzenie. Szybkość rozkładu wzrasta wraz z temperaturą i jest zróżnicowana w zależności od formulacji nadtlenku organicznego. W wyniku rozkładu mogą wydzielać się szkodliwe lub palne gazy albo pary.

6.1 Materiały trujące

Ta grupa obejmuje materiały, które są znane z doświadczenia lub które z punktu widzenia badań na zwierzętach można uznać, że w odpowiednio małych ilościach są zdolne podczas jednorazowego lub krótkotrwałego działania do spowodowania uszczerbku na zdrowiu człowieka, lub jego śmierci wskutek wdychania, przenikania przez skórę lub połknięcia.

6.2 Materiały zakaźne

Są one znane lub w uzasadniony sposób podejrzewane, że zawierają patogeny. Patogeny definiowane są jako drobnoustroje (włącznie z bakteriami, wirusami, riketsjami, pasożytami i grzybami) lub drobnoustroje rekombinowane (hybrydy lub mutanty), o których wiadomo lub są w uzasadniony sposób podejrzane, że wywołują choroby zakaźne u ludzi lub zwierząt. Dla potrzeb niniejszej klasy, wirusy, drobnoustroje, jak również przedmioty skażone nimi, powinny być uważane za materiały tej klasy.

7. Materiały promieniotwórcze

  • Kategoria I BIAŁA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) = 0 i o maksymalnym poziomie promieniowania nie większym niż 0,005 mSv/h.
  • Kategoria II ŻÓŁTA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) wyższym niż 0 lecz nie większym od 1 i o maksymalnym poziomie promieniowania wyższym od 0,005 mSv/h lecz nie większym niż 0,5 mSv/h.
  • Kategoria III ŻÓŁTA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) wyższym niż 1 lecz nie większym od 10 i o maksymalnym poziomie promieniowania wyższym od 0,5 mSv/h lecz nie większym niż 2 mSv/h.
  • Kategoria III ŻÓŁTA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) większej od 10 i o maksymalnym poziomie promieniowania wyższym od 2 mSv/h lecz nie większym niż 10 mSv/h.

8. Materiały żrące

Ta kategoria obejmuje materiały i przedmioty zawierające materiały niniejszej klasy, które wskutek działania chemicznego atakują tkankę nabłonkową skóry lub błony śluzowej, jeśli wejdą z nią w kontakt, oraz materiały, które w razie wycieku mogą uszkodzić lub zniszczyć inne towary lub środki transportu, a także mogą powodować inne zagrożenia. Tytuł niniejszej klasy obejmuje również materiały, które tworzą żrącą ciecz tylko w obecności wody, lub które wydzielają żrące pary lub mgły wobec naturalnej wilgoci powietrza.

9. Różne materiały i przedmioty niebezpieczne

Są to materiały i przedmioty, które podczas przewozu stwarzają zagrożenie inne niż materiały określone w pozostałych klasach.

  • M1 – materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia
  • M2 – materiały i przyrządy, które w razie pożaru mogą tworzyć dioksyny
  • M3 – materiały wydzielające pary zapalne
  • M4 – akumulatory litowe
  • M5 – przedmioty ratownicze
  • M6-M8 – materiały zagrażające środowisku
  • M9-M10 – materiały o podwyższonej temperaturze
  • M11 – inne materiały stwarzające zagrożenie podczas przewozu, ale nie odpowiadające definicjom innych klas

Umowa ADN – przewóz śródlądowy towarów niebezpiecznych

W przypadku prowadzenia śródlądowego transportu materiałów niebezpiecznych, w tym importu z Chin do Polski, obowiązują ścisłe zasady i reguły, które określają, że przewóz surowców nie może zagrażać bezpieczeństwu ruchu żeglugowego, a także powinien być zorganizowany tak, by całkowicie wyeliminować ryzyko zanieczyszczenia czy skażenia środowiska. Wszelkie informacje i wytyczne dotyczące realizowania śródlądowego przewozu materiałów niebezpiecznych zawarte są w umowie ADN (European Agreement concerning the International Carriage of Dangerous Goods by Inland Waterways). Znajdziemy w niej wszelkie warunki, które trzeba zapewnić, by towary niebezpieczne zostały dopuszczone do transportu i były przewożone w bezpieczny sposób.

Umowa ADN zawiera informacje dotyczące:

  • budowy statków do ładunków suchych i zbiornikowców typu G, C i N,
  • sposobu klasyfikowania towarów niebezpiecznych,
  • sytuacji, w których istnieje możliwość wyłączenia spod przepisów,
  • obowiązków w zakresie bezpieczeństwa, dotyczących uczestników przewozu,
  • oznaczania oraz umieszczania nalepek ostrzegawczych, a także dokumentacji,
  • czynności mających na celu ochronę towarów niebezpiecznych wysokiego ryzyka,
  • szkoleń osób zaangażowanych w przewóz śródlądowy towarów niebezpiecznych,
  • urządzeń przeciwpożarowych oraz wyposażenia statków wykorzystywanych do transportu towarów niebezpiecznych,
  • uznania towarzystw klasyfikacyjnych i procedur wydawania świadectw dopuszczenia,
  • rodzajów opakowań, cystern i jednostek ładunkowych stosowanych do przewozu luzem,
  • sposobów przewozu, załadunku, wyładunku oraz manipulowania ładunkiem z uwzględnieniem statków do przewozu ładunków suchych i zbiornikowców,
  • zasad budowy i badań opakowań, cystern, jednostek ładunkowych do przewozu luzem,
  • szkoleń specjalistycznych załogi statków i wymagań, do których powinna się stosować.

RID – transport kolejowy towarów niebezpiecznych

RID to nic innego, jak regulamin dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych. Warto wiedzieć, że prowadząc transport tego typu materiałów należy zapewnić odpowiednie środki bezpieczeństwa, które odpowiadają charakterystyce i zakresowi hipotetycznych zagrożeń. Dzięki temu można będzie zapobiec szkodom, a w razie powstania jakiegokolwiek niebezpieczeństwa, zminimalizować jego skutki. Wszystkie te przepisy dotyczą także importu towarów z Chin do Polski.

Wśród niebezpiecznych reakcji wyróżnia się przede wszystkim wytwarzanie materiałów żrących oraz niestabilnych, niebezpieczny wzrost ciśnienia, wydzielanie gazów utleniających, zapalnych, duszących lub trujących, a także spalanie lub wydzielanie dużych ilości ciepła. 

Jeśli chodzi o oznaczenia stosowane przy przewozie kolejowym materiałów niebezpiecznych (RID), bardzo ważne jest prawidłowe wyróżnienie jednostek transportowych. W tym przypadku stosuje się podobne tablice, jak przy przewozie drogowym (konwencja ADR). Są to tablice w kolorze pomarańczowym, gdzie na górze znajduje się numer oznaczający zagrożenia, a na dole kod UN, określający konkretną substancję. Umieszcza się je na bocznych ścianach kontenerów lub cystern.

Tablica ADR i RID
Tablica ostrzegawcza RID – przykład

Górna część tablicy zawiera dwucyfrowy lub trzycyfrowy numer informujący o tym, jakie zagrożenie stanowi przewożony ładunek:

  • 2 – emisja gazu,
  • 3 – substancja ciekła łatwopalna lub ulegająca samoczynnemu nagrzewaniu,
  • 4 – substancja stała łatwopalna,
  • 5 – właściwości utleniające,
  • 6 – działanie trujące lub zakaźne,
  • 7 – działanie promieniotwórcze,
  • 8 – działanie żrące,
  • 9 – zagrożenie samorzutną i gwałtowną reakcją.

W przypadku, gdy ładunek może powodować tylko jedno z zagrożeń, po danej cyfrze dodana zostaje cyfra „0”. Jeśli jednak uznaje się, że to konkretne zagrożenie jest szczególnie nasilone, wtedy podwaja się tę cyfrę. Może się również zdarzyć tak, że numer zostanie poprzedzony literą „X”. Oznacza to, że w sytuacji pożaru, powstałego ognia nie wolno gasić wodą.

Natomiast numer, znajdujący się na dole, to kod UN, którym oznaczona jest przewożona substancja. I tak na przykład numer „1202” oznacza oleje paliwowe, „1203” – benzynę, „1223” – naftę, „1230” –metanol, „1266” – łatwopalne wyroby perfumeryjne, „1268” – destylaty ropy naftowej, „1789” – kwas chlorowodorowy, „1805” – kwas fosforowy, „1830” – kwas siarkowy o stężeniu ponad 51%, a „2031” – kwas azotowy o stężeniu poniżej 55%.

Skorzystaj z naszego doświadczenia!

Warto być świadomym konieczności oznakowań i regulacji towarzyszącym transportowi materiałów niebezpiecznych. W komfortowej sytuacji są nasi Klienci, którzy wybrali kompleksową obsługę importu z Chin. Są spokojni, bo to nasza firma Fullbax dba o wszelkie etapy całego procesu, począwszy od researchu dostawcy, kontrolę poprodukcyjną, dokumentację, odprawy celne, aż po dostawę „pod drzwi” Klienta. Bierzemy odpowiedzialność za całość- z sukcesem!

Daj znać, jak możemy Ci pomóc w imporcie towarów z Chin, w tym materiałów niebezpiecznych. Zadzwoń
+48 798 246 735, napisz [email protected] lub wyślij formularz na dole strony.

 

Zapraszamy Cię na nasz profil facebook po praktyczne informacje z codzienności naszej firmy w Chinach, ciekawe case study, dzięki którym poznasz nasze najlepsze praktyki. Poejrzyj nasze działania, aktualizujemy profil na bieżąco.

UDOSTĘPNIJ:
OCEŃ WPIS:
4.6/5 - (43 votes)
Facebook