Klasy i oznakowanie ADR, ADN i RID w transporcie międzynarodowym

09 lipca 2019
4.5/5 - (45 votes)
Klasy i oznakowanie ADR, ADN i RID w transporcie międzynarodowym

W poprzednim artykule, dotyczącym transportu materiałów niebezpiecznych, skupiliśmy się na najważniejszych informacjach dotyczących przewozu owych materiałów. Dzisiaj z kolei zajmiemy się oznakowaniem oraz klasyfikacją w przewozie drogowym (ADR), śródlądowym (ADN) oraz kolejowym (RID). Ma to bardzo duże znaczenie w kwestii importu towarów z Chin do Polski, dlatego nie wolno przeoczyć tego tematu. Zapraszamy do lektury!

Oznakowanie ADR – lista towarów niebezpiecznych

By zapewnić bezpieczny i w pełni legalny import towarów z Chin, w szczególności tych niebezpiecznych, konieczna jest znajomość ich oznaczeń oraz klasyfikacji. Jeśli chodzi o transport lądowy, który jest oznaczany jako ADR, jest to najpopularniejszy model przewozu materiałów niebezpiecznych. Wszelkie normy i przepisy dotyczące drogowego przemieszczania towarów określa Umowa Europejska ADR (The European Agreement concerning the International Carriage of Dangerous Goods by Road). Obowiązuje w Europie, ale nie tylko. Podczas importu towarów z Chin do Polski bardzo ważne są także akty prawa lokalnego, czyli ustawa o przewozie towarów niebezpiecznych, jak również ustawa o broni i amunicji.

Warto także pamiętać, że opakowania, w których przewożone są towary niebezpieczne muszą być prawidłowo oznakowane. Oznakowanie musi być widoczne, czytelne i trwałe – odporne na warunki atmosferyczne. Na pomarańczowej tabliczce zawsze znajduje się numer rozpoznawczy zagrożenia, który ma dwie lub trzy cyfry poprzedzone odpowiednią literą oraz czterocyfrowy numer UN. Z kolei nalepki ADR mają kształt kwadratu obróconego o 45 stopni. Powinny znajdować się w dobrze widocznym miejscu.

Tablica ADR i RID
Tablica ADR – przykład

Poniżej przedstawiamy podział produkowanych materiałów niebezpiecznych na 13 klas zagrożeń, zawierający klasyfikację materiałów w poszczególnych klasach:

Nalepki ostrzegawcze ADR
Nalepki ostrzegawcze ADR

Klasa 1: Materiały i przedmioty wybuchowe

Wszelkie substancje lub przedmioty posiadające lub podejrzewane o posiadanie właściwości wybuchowych mogą zostać zaklasyfikowane do tej klasy. Materiały i przedmioty wybuchowe dzielą się na materiały wybuchowe (stałe, ciekłe lub mieszaniny materiałów) – w wyniku reakcji chemicznej mogą wydzielać gazy, które powodują zanieczyszczenie środowiska. Druga kategoria to materiały pirotechniczne (lub mieszaniny materiałów) – stworzone są do wytwarzania efektów świetlnych, dźwiękowych, cieplnych, gazu, dymu lub połączenia tych efektów w wyniku reakcji chemicznej.

  • Podklasa 1.1.: Materiały i przedmioty, stwarzające zagrożenie pożarem i małe zagrożenie wybuchem lub rozrzutem albo oba te zagrożenia, ale które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym.
  • Podklasa 1.2.: Materiały i przedmioty, stwarzające tylko małe zagrożenie wybuchem w przypadku ich zapalenia lub zainicjowania podczas przewozu. Skutki ograniczają się w znacznym stopniu do sztuki przesyłki i nie prowadzą do rozrzutu odłamków o znacznych rozmiarach lub zasięgu. Pożar zewnętrzny nie powinien wywoływać natychmiastowego wybuchu całej zawartości sztuki przesyłki.
  • Podklasa 1.3.: Materiały i przedmioty, stwarzające zagrożenie pożarem i małe zagrożenie wybuchem lub rozrzutem albo oba te zagrożenia, ale które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym.
  • Podklasa 1.4.: Materiały i przedmioty, stwarzające tylko małe zagrożenie wybuchem w przypadku ich zapalenia lub zainicjowania podczas przewozu. Skutki ograniczają się w znacznym stopniu do sztuki przesyłki i nie prowadzą do rozrzutu odłamków o znacznych rozmiarach lub zasięgu. Pożar zewnętrzny nie powinien wywoływać natychmiastowego wybuchu całej zawartości sztuki przesyłki.
  • Podklasa 1.5.: Materiały bardzo mało wrażliwe stwarzające zagrożenie wybuchem masowym, które są na tyle niewrażliwe, że istnieje małe prawdopodobieństwo ich zainicjowania lub przejścia od palenia do detonacji w normalnych warunkach przewozu. Minimalnym wymogiem dla tych materiałów jest, aby nie wybuchały podczas próby na zewnętrzne oddziaływanie ognia.
  • Podklasa 1.6.: Przedmioty skrajnie niewrażliwe, które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym. Przedmioty te zawierają tylko skrajnie niewrażliwe materiały i przedstawiają znikome prawdopodobieństwo przypadkowej inicjacji lub rozprzestrzenienia się.

Klasa 2: Materiały w stanie Gazowym

Ta kategoria obejmuje czyste gazy, mieszaniny gazów, mieszaniny jednego lub więcej gazów z jednym lub kilkoma innymi materiałami i przedmiotami, zawierającymi takie materiały. Dzielą się one na materiały duszące (A), utleniające (O), palne (F), trujące (T), trujące, palne (TF), trujące, żrące (TC), trujące, utleniające (TO), trujące, palne, żrące (TFC) oraz trujące, utleniające, żrące (TOC).

  • 1. Gaz sprężony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem do przewozu jest całkowicie gazowy -50°C; ta kategoria obejmuje wszystkie gazy o temperaturze krytycznej niższej lub równej -50 °C;
  • 2. Gaz skroplony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem do przewozu jest częściowo ciekły temperatury powyżej -50°C. Rozróżnia się: Gaz skroplony pod wysokim ciśnieniem: gaz o temperaturze krytycznej powyżej -50 °C i równej lub poniżej +65 °C; I Gaz skroplony pod niskim ciśnieniem: gaz o temperaturze krytycznej powyżej +65 °C;
  • 3. Gaz skroplony schłodzony: gaz, który zapakowany do przewozu przyjmuje częściowo stan ciekły ze względu na niską temperaturę;
  • 4. Gaz rozpuszczony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem do przewozu rozpuszcza się w cieczy rozpuszczalnik fazowy;
  • 5. Dozowniki i pojemniki aerozolowe, małe, zawierające gaz (naboje gazowe);
  • 6. Inne artykuły zawierające gaz pod ciśnieniem;
  • 7. Gazy niesprężone podlegające specjalnym wymaganiom (próbki gazów);
  • 8. Chemikalia pod ciśnieniem: ciecze, pasty lub proszki, sprężone z propelentem spełniającym wymagania definicję gazu sprężonego lub skroplonego oraz ich mieszanin.
  • 9. Gaz adsorbowany: gaz, który zapakowany do przewozu jest adsorbowany na ciele stałym porowatym materiale; i którego ciśnienie wewnętrzne w naczyniu jest mniejsze niż 101,3 kPa w temperaturze 20 °C i niższej niż 300 kPa w temperaturze 50 °C.

Klasa 3: Łatwopalne ciecze

  • Substancje ciekłe – w temperaturze 50°C mają prężność par nie większą niż 300 kPa i nie są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa oraz mają temperaturę zapłonu nie wyższą niż 61°C.
  • Materiały ciekłe oraz stopione materiały stałe o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C – przewożone lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu.
  • Materiały wybuchowe ciekłe odczulone – materiały wybuchowe, które są rozpuszczone albo zawieszone w wodzie lub innych materiałach ciekłych w celu utworzenia homogenicznej ciekłej mieszaniny o zredukowanych właściwościach wybuchowych.


Materiały i przedmioty klasy 3 dzielą się następująco:

  • F Ciecze łatwopalne, bez dodatkowego zagrożenia i przedmioty zawierające takie substancje:
  • F1 Ciecze łatwopalne o temperaturze zapłonu 60 °C lub niższej;
  • F2 Materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu powyżej 60 °C, które są przewożone lub przekazywane do przewozu w temperaturze zapłonu lub wyższej (materiały o podwyższonej temperaturze);
  • F3 Artykuły zawierające łatwopalne ciecze;
  • FT Ciecze łatwopalne, trujące:
  • FT1 Ciecze łatwopalne, trujące;
  • FT2 Pestycydy;
  • FC Ciecze łatwopalne, żrące;
  • FTC Ciecze łatwopalne, toksyczne, żrące;
  • D Płynne odczulone materiały wybuchowe.


Klasa 4.1 Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne oraz materiały wybuchowe stałe odczulone

Pozycja klasy 4.1 obejmuje substancje i przedmioty łatwopalne:
– łatwopalne materiały i przedmioty stałe;
– samoreaktywne ciała stałe lub ciecze;
– stałe odczulone materiały wybuchowe;
– materiały pokrewne materiałom samoreaktywnym;
– substancje polimeryzujące.

Materiały i przedmioty klasy 4.1 dzielą się następująco:

  • F Substancje stałe łatwopalne, bez ryzyka dodatkowego:
  • F1 Organiczne;
  • F2 Organiczne, stopione;
  • F3 Nieorganiczne;
  • F4 Artykuły;
  • FO Substancje stałe łatwopalne, utleniające;
  • FT Substancje stałe łatwopalne, toksyczne:
  • FT1 Organiczny, toksyczny;
  • FT2 Nieorganiczne, toksyczne;
  • FC Substancje stałe łatwopalne, żrące:
  • FC1 Substancja organiczna, żrąca;
  • FC2 Nieorganiczne, żrące;
  • D Stałe odczulone materiały wybuchowe bez ryzyka dodatkowego;
  • DT Stałe materiały wybuchowe odczulone, trujące;
  • SR Substancje samoreaktywne:
  • SR1 Nie wymaga kontroli temperatury;
  • SR2 Wymagające kontroli temperatury.
  • PM Substancje polimeryzujące
  • PM1 Niewymagający kontroli temperatury;
  • PM2 Wymagające kontroli temperatury.

Klasa 4.2 Materiały samozapalne

Pozycja klasy 4.2 obejmuje: substancje piroforyczne, które są substancjami, w tym mieszaninami i roztworami (ciekłymi lub stałymi), które nawet w małych ilościach zapalają się w kontakcie z powietrzem w ciągu pięciu minut, najbardziej podatne na samozapłon;

Materiały i przedmioty klasy 4.2 dzielą się następująco:

  • S Substancje podatne na samozapalenie, bez ryzyka dodatkowego:
  • S1 Organiczny, płynny;
  • S2 Organiczny, stały;
  • S3 Nieorganiczny, ciekły;
  • S4 Nieorganiczne, stałe;
  • S5 metaloorganiczny;
  • SW Substancje podatne na samozapalenie, które w kontakcie z wodą wydzielają substancje łatwopalne gazy;
  • SO Substancje samozapalne, utleniające;
  • ST Substancje samozapalne, toksyczne:
  • ST1 Organiczny, toksyczny, ciekły;
  • ST2 Organiczne, toksyczne, stałe;
  • ST3 Nieorganiczne, toksyczne, ciekłe;
  • ST4 Nieorganiczne, toksyczne, stałe;
  • SC Substancje samozapalne, żrące:
  • SC1 Substancja organiczna, żrąca, ciekła;
  • SC2 Substancja organiczna, żrąca, stała;
  • SC3 Nieorganiczne, żrące, ciekłe;
  • SC4 Nieorganiczny, żrący, stały.

Klasa 4.3 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne

Materiały, które reagując z wodą wydzielają gazy palne mogące tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe, oraz przedmioty zawierające takie materiały.

Klasa 5.1 Materiały utleniające

Ta grupa obejmuje materiały oraz artykuły zawierające materiały, które wydzielają tlen i przez to mogą przyczynić się do zapłonu lub podtrzymania ognia w swoim otoczeniu.

Klasa 5.2 Nadtlenki organiczne

Ta grupa obejmuje nadtlenki organiczne i formulacje nadtlenków organicznych.

  • P1 – nadtlenki organiczne bez temperatury kontrolowanej
  • P2 – nadtlenki organiczne z temperaturą kontrolowaną

Nadtlenki organiczne podatne są na rozkład egzotermiczny w normalnej lub podwyższonej temperaturze. Rozkład może być inicjowany przez: ciepło, kontakt z zanieczyszczeniami (np. kwasami, związkami metali ciężkich, aminami), tarcie lub uderzenie. Szybkość rozkładu wzrasta wraz z temperaturą i jest zróżnicowana w zależności od formulacji nadtlenku organicznego. W wyniku rozkładu mogą wydzielać się szkodliwe lub palne gazy albo pary.

Klasa 6.1 Materiały trujące

Ta grupa obejmuje materiały, które są znane z doświadczenia lub które z punktu widzenia badań na zwierzętach można uznać, że w odpowiednio małych ilościach są zdolne podczas jednorazowego lub krótkotrwałego działania do spowodowania uszczerbku na zdrowiu człowieka, lub jego śmierci wskutek wdychania, przenikania przez skórę lub połknięcia.

Klasa 6.2 Materiały zakaźne

Są one znane lub w uzasadniony sposób podejrzewane, że zawierają patogeny. Patogeny definiowane są jako drobnoustroje (włącznie z bakteriami, wirusami, riketsjami, pasożytami i grzybami) lub drobnoustroje rekombinowane (hybrydy lub mutanty), o których wiadomo lub są w uzasadniony sposób podejrzane, że wywołują choroby zakaźne u ludzi lub zwierząt. Dla potrzeb niniejszej klasy, wirusy, drobnoustroje, jak również przedmioty skażone nimi, powinny być uważane za materiały tej klasy.

Klasa 7. Materiały promieniotwórcze

  • Kategoria I BIAŁA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) = 0 i o maksymalnym poziomie promieniowania nie większym niż 0,005 mSv/h.
  • Kategoria II ŻÓŁTA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) wyższym niż 0 lecz nie większym od 1 i o maksymalnym poziomie promieniowania wyższym od 0,005 mSv/h lecz nie większym niż 0,5 mSv/h.
  • Kategoria III ŻÓŁTA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) wyższym niż 1 lecz nie większym od 10 i o maksymalnym poziomie promieniowania wyższym od 0,5 mSv/h lecz nie większym niż 2 mSv/h.
  • Kategoria III ŻÓŁTA – przesyłki o wartości Wskaźnika Transportowego (TI) większej od 10 i o maksymalnym poziomie promieniowania wyższym od 2 mSv/h lecz nie większym niż 10 mSv/h.

Klasa 8. Materiały żrące

Ta kategoria obejmuje materiały i przedmioty zawierające materiały niniejszej klasy, które wskutek działania chemicznego atakują tkankę nabłonkową skóry lub błony śluzowej, jeśli wejdą z nią w kontakt, oraz materiały, które w razie wycieku mogą uszkodzić lub zniszczyć inne towary lub środki transportu, a także mogą powodować inne zagrożenia. Tytuł niniejszej klasy obejmuje również materiały, które tworzą żrącą ciecz tylko w obecności wody, lub które wydzielają żrące pary lub mgły wobec naturalnej wilgoci powietrza.

Klasa 9. Różne materiały i przedmioty niebezpieczne

Są to materiały i przedmioty, które podczas przewozu stwarzają zagrożenie inne niż materiały określone w pozostałych klasach.

  • M1 – materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia
  • M2 – materiały i przyrządy, które w razie pożaru mogą tworzyć dioksyny
  • M3 – materiały wydzielające pary zapalne
  • M4 – akumulatory litowe
  • M5 – przedmioty ratownicze
  • M6-M8 – materiały zagrażające środowisku
  • M9-M10 – materiały o podwyższonej temperaturze
  • M11 – inne materiały stwarzające zagrożenie podczas przewozu, ale nie odpowiadające definicjom innych klas

Dodatkowo dla niektórych klas towarów niebezpiecznych wyróżnione są tzw. grupy pakowania mówiące o stopniu stwarzanego przez dany towar zagrożenia. Powyższe grupy pakowania podzielone są na:

I grupę pakowania – materiały stwarzające duże zagrożenie
II grupę pakowania – materiały stwarzające średnie zagrożenie
III grupę pakowania – materiały stwarzające małe zagrożenie

Umowa ADN – przewóz śródlądowy towarów niebezpiecznych

W przypadku prowadzenia śródlądowego transportu materiałów niebezpiecznych, w tym importu z Chin do Polski, obowiązują ścisłe zasady i reguły, które określają, że przewóz surowców nie może zagrażać bezpieczeństwu ruchu żeglugowego, a także powinien być zorganizowany tak, by całkowicie wyeliminować ryzyko zanieczyszczenia czy skażenia środowiska. Wszelkie informacje i wytyczne dotyczące realizowania śródlądowego przewozu materiałów niebezpiecznych zawarte są w umowie ADN (European Agreement concerning the International Carriage of Dangerous Goods by Inland Waterways). Znajdziemy w niej wszelkie warunki, które trzeba zapewnić, by towary niebezpieczne zostały dopuszczone do transportu i były przewożone w bezpieczny sposób.

Umowa ADN zawiera informacje dotyczące:

  • budowy statków do ładunków suchych i zbiornikowców typu G, C i N,
  • sposobu klasyfikowania towarów niebezpiecznych,
  • sytuacji, w których istnieje możliwość wyłączenia spod przepisów,
  • obowiązków w zakresie bezpieczeństwa, dotyczących uczestników przewozu,
  • oznaczania oraz umieszczania nalepek ostrzegawczych, a także dokumentacji,
  • czynności mających na celu ochronę towarów niebezpiecznych wysokiego ryzyka,
  • szkoleń osób zaangażowanych w przewóz śródlądowy towarów niebezpiecznych,
  • urządzeń przeciwpożarowych oraz wyposażenia statków wykorzystywanych do transportu towarów niebezpiecznych,
  • uznania towarzystw klasyfikacyjnych i procedur wydawania świadectw dopuszczenia,
  • rodzajów opakowań, cystern i jednostek ładunkowych stosowanych do przewozu luzem,
  • sposobów przewozu, załadunku, wyładunku oraz manipulowania ładunkiem z uwzględnieniem statków do przewozu ładunków suchych i zbiornikowców,
  • zasad budowy i badań opakowań, cystern, jednostek ładunkowych do przewozu luzem,
  • szkoleń specjalistycznych załogi statków i wymagań, do których powinna się stosować.

RID – transport kolejowy towarów niebezpiecznych

RID to nic innego, jak regulamin dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych. Warto wiedzieć, że prowadząc transport tego typu materiałów należy zapewnić odpowiednie środki bezpieczeństwa, które odpowiadają charakterystyce i zakresowi hipotetycznych zagrożeń. Dzięki temu można będzie zapobiec szkodom, a w razie powstania jakiegokolwiek niebezpieczeństwa, zminimalizować jego skutki. Wszystkie te przepisy dotyczą także importu towarów z Chin do Polski.

Wśród niebezpiecznych reakcji wyróżnia się przede wszystkim wytwarzanie materiałów żrących oraz niestabilnych, niebezpieczny wzrost ciśnienia, wydzielanie gazów utleniających, zapalnych, duszących lub trujących, a także spalanie lub wydzielanie dużych ilości ciepła. 

Jeśli chodzi o oznaczenia stosowane przy przewozie kolejowym materiałów niebezpiecznych (RID), bardzo ważne jest prawidłowe wyróżnienie jednostek transportowych. W tym przypadku stosuje się podobne tablice, jak przy przewozie drogowym (konwencja ADR). Są to tablice w kolorze pomarańczowym, gdzie na górze znajduje się numer oznaczający zagrożenia, a na dole kod UN, określający konkretną substancję. Umieszcza się je na bocznych ścianach kontenerów lub cystern.

Tablica ADR i RID
Tablica ostrzegawcza RID – przykład

Górna część tablicy zawiera dwucyfrowy lub trzycyfrowy numer informujący o tym, jakie zagrożenie stanowi przewożony ładunek:

  • 2 – emisja gazu,
  • 3 – substancja ciekła łatwopalna lub ulegająca samoczynnemu nagrzewaniu,
  • 4 – substancja stała łatwopalna,
  • 5 – właściwości utleniające,
  • 6 – działanie trujące lub zakaźne,
  • 7 – działanie promieniotwórcze,
  • 8 – działanie żrące,
  • 9 – zagrożenie samorzutną i gwałtowną reakcją.

W przypadku, gdy ładunek może powodować tylko jedno z zagrożeń, po danej cyfrze dodana zostaje cyfra „0”. Jeśli jednak uznaje się, że to konkretne zagrożenie jest szczególnie nasilone, wtedy podwaja się tę cyfrę. Może się również zdarzyć tak, że numer zostanie poprzedzony literą „X”. Oznacza to, że w sytuacji pożaru, powstałego ognia nie wolno gasić wodą.

Natomiast numer, znajdujący się na dole, to kod UN, którym oznaczona jest przewożona substancja. I tak na przykład numer „1202” oznacza oleje paliwowe, „1203” – benzynę, „1223” – naftę, „1230” –metanol, „1266” – łatwopalne wyroby perfumeryjne, „1268” – destylaty ropy naftowej, „1789” – kwas chlorowodorowy, „1805” – kwas fosforowy, „1830” – kwas siarkowy o stężeniu ponad 51%, a „2031” – kwas azotowy o stężeniu poniżej 55%.

Skorzystaj z naszego doświadczenia!

Warto być świadomym konieczności oznakowań i regulacji towarzyszącym transportowi materiałów niebezpiecznych. W komfortowej sytuacji są nasi Klienci, którzy wybrali kompleksową obsługę importu z Chin. Są spokojni, bo to nasza firma Fullbax dba o wszelkie etapy całego procesu, począwszy od researchu dostawcy, kontrolę poprodukcyjną, dokumentację, odprawy celne, aż po dostawę „pod drzwi” Klienta. Bierzemy odpowiedzialność za całość- z sukcesem!

Daj znać, jak możemy Ci pomóc w imporcie towarów z Chin, w tym materiałów niebezpiecznych. Napisz na contact@fullbax.com lub wyślij formularz

 

Zapraszamy Cię na nasz profil facebook po praktyczne informacje z codzienności naszej firmy w Chinach, ciekawe case study, dzięki którym poznasz nasze najlepsze praktyki. Podejrzyj nasze działania „od kuchni”, aktualizujemy profil na bieżąco.

UDOSTĘPNIJ:
OCEŃ WPIS:
4.5/5 - (45 votes)
Facebook

Praktyczny poradnik: 5 kluczowych elementów minimalizacji ryzyka importu z Chin, cz.1.

X